Comezarei cunha cita do escritor e médico palestino Mohamed Safa: “Ningún pobo renuncia á súa patria voluntariamente”, tirada do seu libro: “Gaza, un xenocidio televisado”. E esta idea vale para Palestina, para o Saara Occidental, para Galiza e para calquera outro pobo oprimido do mundo; por diferentes que sexan as súas circunstancias. O opresor asasina, rouba, reprime, escraviza, coacciona, acosa, mente, manipula, compra vontades, toma represalias,…
Poñendo a proba, en definitiva, a nosa capacidade de sufrimento e de resistencia. E como non lles gusta quedar mal, manipulan a historia, menten e ocultan a verdade. Non só nos libros que se ocupan do pasado, tamén nos medios de comunicación… Porén ningún pobo renuncia sen resistencia e sen loita á súa liberdade e á súa soberanía. Nin ao seu idioma e cultura ancestrais. Séculos de violencia e séculos de forza nos levaron até aquí; porén tamén séculos de resistencia nos permitiron conservar o que aínda conservamos. Son procesos históricos con frecuencia prolongados no tempo e con distintas fases. Pois como tamén di Mohamed Safa: “Ningún pobo acepta indefinidamente a súa propia negación”. As máquinas non paran de destruír o País e os gobernos do PP fan caixa apedrando o que é de todo/as e para algúns moi querido e, incluso, sagrado. Non debemos esquecer o pensamento de quen o deu todo por Galiza, aínda que si haxa que actualizalo… Non hai honor en progresar persoalmente traizoando a Galiza, a nosa patria natural. A Xunta do PP obedece a Xénova e así gobernan Galiza desde Madrid contra os intereses da maioría do pobo galego. Polo que apoiarmos o bng é necesario para cambiarmos a mellor e acadarmos unha sociedade máis xusta, igualitaria e próspera.
Porén, en xeral e afortunadamente, estamos en condicións de axudar a outros pobos máis desafortunados aínda ca nós como o pobo palestino e saaraui e facelo é xusto e honorábel. E necesario para toda a humanidade, pois polo noso propio ben colectivo -e xa que non o puidemos evitar- ningún xenocidio debe ficar impune. Hoxe son eles, mañá quen sabe…
